زکریای قزوینی
زکریای قزوینی فرزند محمد (600 - 682)، جغرافیدان، دانشمند، تاریخنویس و فیلسوف ایرانیتبار قرن هفتم هجری قمری است. نام کامل وی زکریا بن محمد بن محمود قزوینی است و نسب او به مالک بن انس میرسد. او شاگرد اثیرالدین ابهری حکیم بزرگ ایرانی بود.


کاشی لعابدار با نقش مار، خرگوش و لاکپشت به عنوان نگارهای برای آذین کتاب عجائب المخلوقات وغرائب الموجودات نوشته زکریای قزوینی، مربوط به سده 13 میلادی
زندگی
زکریای قزوینی به سال 600 هجری قمری در قزوین متولد گردید. دوران کودکی را در زادگاه خود پشت سر گذاشت. در نوجوانی راه سفر را پیش گرفت و به شام رفت واز دارالعلم آن دیار بهره گرفت. سپس در دمشق با محیالدین ابن عربی برخورد نمود و پیرو طریقت صوفیانه? او گردید. بعد از مدتی از شام به عراق رفت. در دوران خلافت مستعصم عباسی منصب قضای واسط و حله را داشت. وی تا هنگام حمله? هولاکو به بغداد منصب قضا را به عهده داشت، و بعد از سقوط خلافت بغداد به دمشق بازگشت. وفات او به سال 682 هجری قمری در دمشق بود.
تألیفات
- آثار البلاد و اخبار العباد در دو جلد
- عجائب المخلوقات و غرائب الموجودات
- مفید العلوم و مبید الهموم
میرمیران